တရံေရာအခါက ၿမန္မာျပည္မွာ (၃)

ေရတပ္ ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္း၏ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး မွာ ဒု ဗိုလ္မႈးႀကီး
ခ်စ္လိႈင္၊ ဒု ေက်ာင္းအုုပ္ႀကီး ဒု ဗိုုလ္မႈးႀကီး Frank Peters၊
ေလ့က်င့္ေရးမွဴး (ကုုန္သြယ္) ဗိုလ္ႀကီး ဟန္ထြန္းေအာင္၊ ေလ့က်င့္ေရးမွဴး
(အေျခခံ) ဗိုလ္မွဴး ခင္ေအာင္၊ ေလ့က်င့္ေရးမွဴး (စက္)
ဗိုုလ္မွဴးတင္ညိဳတို႔ ၿဖစ္ၾကပါသည္။ တပ္ပုံစံ ဆံပင္ညွပ္ ၾကၿပီးသည္ႏွင့္
စစ္ေရးျပ ေလ့က်င့္ခန္း စပါေတာ့သည္။ ဆရာမ်ားမွာ တပ္ၾကပ္ ထြန္းျမင့္နွင့္
ဒုတပ္ၾကပ္ သက္ႏိုင္တို႔ ျဖစ္ပါသည္။ စစ္ေရးျပ ကာလ တစ္လအတြင္း
အျပင္ထြက္ခြင့္ မရေပ။ ထိုစဥ္က ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရခဲ့ေသာ ပညာသင္
ေထာက္ပံ့ေၾကးမွာ တစ္လ (၁၂၅) က်ပ္ ၿဖစ္ပါသည္။ထမင္းလခ တစ္လကို (၅၀) က်ပ္
ေပးရ ပါသည္။ လစဥ္ (၇၅) က်ပ္ သံုုးနိုုင္ပါသည္။ မုန္႕ဟင္းခါး ပဲေက်ာ္ႏွင့္
တစ္ပြဲ (၂၅) ၿပား၊ ဗယာေက်ာ္သုပ္ တစ္ပြဲ (၂၅) ၿပား၊ဒိန္ခ်ဥ္ တစ္ခြက္(၂၅)
ၿပား၊ တရုတ္ဆိုင္တြင္ ထမင္းေက်ာ္၊ ေခါက္ဆြဲေက်ာ္ တစ္ပြဲ တစ္က်ပ္ခြဲသာ
ေပးရေသာေခတ္ ၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေလာက္ငွစြာ သံုုးစြဲႏုိင္ပါသည္။ရုုပ္ရွင္
ၾကည့္လွ်င္လည္း တစ္က်ပ္ခြဲတန္းကို စစ္သည္ေတာ္ႏႈန္းၿဖင့္ ၿပား (၉၀) သာ
ေပးရပါသည္။

အျပင္ ထြက္ခြင့္ ရေသာအခါ ေရတပ္ဗိုလ္ေလာင္း မ်ားကဲ့သို႔ ရွပ္အျဖဴ လက္ရွည္၊
ေဘာင္းဘီရွည္ ခဲေရာင္၊ ခါးပတ္ အမဲ၊ ရႈးဖိနပ္အမဲ ႏွင့္ ေၿခအိပ္အမဲ တို႔ကုိ
ဝတ္ဆင္ ရပါသည္။ ဗိုလ္ေလာင္း အမ်ားစုမွာ ထိုစဥ္က ကုန္တိုက္ႀကီးမ်ား
ၿဖစ္ေသာ PDS, BDS တို႔တြင္ လည္ၾကပတ္ၾက ပါသည္။ ေက်ာင္းတြင္ ေန႔စဥ္
အခ်ိန္ဇယားကို တိတိက်က် မမွတ္မိေတာ့ပါ။မနက္တုိင္း (၆) နာရီထ၍ PT
ဝတ္စံုၿဖင့္ အေၿပးေလ့က်င့္ ၾကရသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေရခ်ိဳး၊ နံနက္စာ စားကာ
စာသင္ခန္း ဝင္ၾကရ ပါသည္။ စာသင္ခန္း ကလည္း အေဆာင္တြင္ပဲ ၿဖစ္သျဖင့္ အလြန္
အဆင္ေျပ ပါသည္။ ေရတပ္ ဗိုလ္ေလာင္း ႏွင့္ ဒုဗိုလ္မ်ားမွာ စာသင္ရန္ "E
Block" သို႔ သြားရ ပါသည္။ နံနက္ (၁၀) နာရီတြင္ လက္ဖက္ရည္ ေသာက္၊ (၁၂)
နာရီတြင္ ေန႔လည္စာစား၊ ညေန (၃) နာရီတြင္ ေန႔လယ္ လက္ဖက္ရည္၊ ညေန (၆) နာရီ
တြင္ ညေနစာ စားရ ပါသည္။ ညေနစာ စားခ်ိန္တြင္ Red Sea Rig ဝတ္ၾကရ ပါသည္။

ေနာင္ ဗိုလ္မွဴးအ့ံစိန္ ေလ့က်င့္ေရးမွဴး (အေျခခံ) ၿဖစ္လာေသာ အခါ
တစ္ရက္တြင္ ဗိုလ္ေလာင္း ရိပ္သာ ညေနစာ စားေနခ်ိန္ လာၾကည့္ျပီး -

"မင္းတို႔ေကာင္ေတြ လူကေတာ့ Red Sea Rig နဲ႕ ဇြန္းခရင္းနဲ႔။ စားေတာ့က်
ငါးပိရည္နဲ႔ တို႔စရာ။ မထူးပါဘူး လံုခ်ည္ဝတ္၊ လက္နဲ႔ပဲ စားကြာ"

ဟု ဆုိလုိက္ရာ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ၿမန္မာ ထမင္းဟင္း ညေနစာကို ၿမန္မာဆန္ဆန္
လြတ္လပ္စြာ စားၾက ပါေတာ့သည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔တေတြ ဆိပ္ႀကီးတြင္ Pre-sea training ကို (၂) ႏွစ္ တက္ခဲ့
ရပါသည္။ ထုိ (၂) ႏွစ္တာ ကာလ အတြက္ sea time တစ္ႏွစ္သာ ရခဲ့ပါသည္။ ဤတြင္
ေၿပာစရာ တစ္ခု ရွိလာပါသည္။ ဆိပ္ႀကီးသင္တန္း မစမီက အဂၤလန္သို႔
ပညာေတာ္သင္မ်ား ေစလႊတ္ခဲ့သည္။ အဂၤလန္ၿပန္မ်ားသည္ Pre-sea training (၉) လ
တက္ၾကရၿပီး sea time ကုိ (၉) လအၿပည့္ ရခဲ့ၾက ပါသည္။ ႏႈိင္းယွဥ္
ၾကည့္လုိက္လွ်င္ ၿမန္မာျပည္တြင္း (ဆိပ္ၾကီး) ပညာေတာ္သင္ မ်ားသည္
အဂၤလန္သြား ပညာေတာ္သင္မ်ားထက္ sea service တစ္ႏွစ္ အၿမဲ
ေနာက္က် ပါသည္။ ( အစုိးရ ဝန္ထမ္းမ်ားအတြက္ "လုပ္သက္" သည္ အေရးၾကီးသလုိ
ေရေၾကာင္းဝန္ထမ္းမ်ား အတြက္ sea service သည္ ရာထူးတုိးေရး၊ အရာရွိ
စာေမးပြဲ ေၿဖေရး ကိစၥမ်ား အတြက္ အလြန္ အေရးၾကီးပါသည္။)

အမွန္စင္စစ္ ဤကိစၥကို ထိုစဥ္ ေရေၾကာင္းေလာကမွ လူႀကီးမ်ား မသိဘဲ ေနမည္
မဟုတ္။ တမင္တကာပင္ ေနာက္လူမ်ား ေက်ာ္မတက္ႏုိင္ရန္ ပညာျပ လိုက္သည္ ဟုသာ
ၿမင္မိပါသည္။ ငယ္ရြယ္စဥ္ အခါကေတာ့ ထိုအျမင္မ်ိဳး မရိွခဲ့ ပါေခ်။
ေရေၾကာင္းေလာက လူႀကီးမ်ားကို အမ်ားႀကီး ေလးစားခဲ့ ပါသည္။ လူငယ္မ်ားကို
ေစတနာရိွျပီး တိုးတက္ေစခ်င္ၾက လိမ့္မည္ဟုသာ ထင္ခဲ့မိ ပါသည္။ ေနာင္အခါ
ေရေၾကာင္းပညာ သိပၸံေက်ာင္း (ယခု- ေရေၾကာင္းေကာလိပ္ ဘုရင့္ေနာင္) တြင္
(၁၄) နွစ္ၾကာ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ ၿပီးမွသာ ၿမန္မာျပည္ ေရေၾကာင္းေလာကမွ
လူႀကီးမ်ား၏ ေစတနာ အစစ္အမွန္ကို သိလာခဲ့ ရပါသည္။