တရံေရာအခါက ျမန္မာျပည္မွာ (၇)။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ႏွင့္ ေက်ာင္းတက္ေဖာ္မ်ား အေၾကာင္းလည္း ေၿပာရ ေပဦးမည္။ ဗိုလ္ေလာင္းေဆာင္တြင္ အတူတကြ ေနထိုင္ေသာ ေရတပ္ ဗိုလ္ေလာင္း တပ္ဖြဲ႕မွ ဗိုလ္ေလာင္း မ်ားသည္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ႏွင့္ စာလွ်င္ လူႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ အနိမ့္ဆုံး ပညာအရည္အခ်င္းမွာ I.Sc ေအာင္ျပီး အမ်ားအားၿဖင့္မူ ဘြဲ႕ရမ်ား ၿဖစ္ၾကသည္။ ထူးၿခားခ်က္ တစ္ခုမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရာက္စဥ္က ရိွႏွင့္ေနၿပီး ၿဖစ္ေသာ ေရတပ္ ဗိုလ္ေလာင္း တပ္ဖြဲ႕ နွစ္ဖြဲ႕မွာ ေရတပ္မွ တိုက္ရုိက္ ေခၚယူေသာ ေနာက္ဆံုး ႏွစ္သုတ္ ျဖစ္ၿခင္းပင္။ ထုိ႔ေနာက္တြင္မူ DSA သို႔မဟုုတ္ OTS မွ ေက်ာင္းဆင္း မ်ားသာ ဆိပ္ႀကီးသုိ႔ ဒုဗိုလ္အျဖစ္ ေရာက္လာၾကျပီး ေရေၾကာင္း ပညာရပ္မ်ားကို သင္ယူခဲ့ ၾကသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွင့္ တစ္ေန႔တည္း ဆိပ္ႀကီးသို႔ ေရာက္လာ ၾကသူမ်ားမွာ DSA အပတ္စဥ္ (6) ဒုဗိုလ္တပ္ဖြဲ႕ ၿဖစ္ပါသည္။ အရာရိွငယ္ သင္တန္း တက္ရန္ ေရာက္လာ ခဲ့ၾကၿခင္း ၿဖစ္သည္။ DSA အပတ္စဥ္ (7) ႏွင့္ (8) တပ္ဖြဲ႕ ႏွစ္ဖြဲ႕ကုိမူ သူတုိ႕တစ္ေတြ ဗိုလ္ေလာင္းဘဝျဖင့္ ဆိပ္ႀကီးသို႔ သင္တန္းတို လာတက္စဥ္ ဆုံလုိက္သည္။ ထုိေနာက္ပိုင္းတြင္မူ DSA ဗိုလ္ေလာင္းမ်ား ေရာက္မလာၾက ေတာ့ၿပန္ပါ။ တစ္ဖန္ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္တြင္DSA (7) မွ ဒုဗုိလ္မ်ား အရာရိွငယ္ သင္တန္း လာတက္ ၾကပါသည္။ OTS မွ ဆင္းလာေသာ ေရတပ္ ဗိုလ္ေလာင္းတပ္ဖြဲ႕ ၁/၆၅ ႏွင့္လည္း ၁၉၆၅ တြင္ပင္ ဆံုလိုက္ ပါသည္။ မွတ္မွတ္ရရ ၎အဖြဲ႕တြင္ပင္ ေရကူးခ်န္ပီယံ တင္ေမာင္နီကုိ ဒုဗိုလ္အၿဖစ္ ခန္႕လုိက္ ပါသည္။

၁၉၆၄ ႏွစ္ ကုန္ပိုင္းတြင္ ကုန္သြယ္ေရေၾကာင္း အုပ္ခ်ဳပ္မႈအရာရိွေလာင္း သင္တန္း ၁/၆၃ ႏွင့္ ေရတပ္ ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္း ၂/၆၃ တို႔ ပူးတြဲ သင္တန္းဆင္း ၾကပါသည္။ ထုိစဥ္က ေရတပ္ ေလ့က်င့္ေရး ေက်ာင္းအတြက္ အေတာ္ ႀကီးက်ယ္ေသာ သင္တန္း ဆင္းပဲြႀကီး ျဖစ္သည္။ အရာရိွေလာင္းေအာင္ျမင့္က
Best Cadet ရရွိသည္။
သင္တန္းဆင္းပြဲတြင္ အင္ဂ်င္နီယာ အရာရိွေလာင္း ငါးေယာက္ မပါဝင္ ခဲ့ပါ။
(မူလက သင္တန္းအစတြင္ အင္ဂ်င္နီယာ အရာရွိေလာင္း ေၿခာက္ဦး ရွိေသာ္လည္း အရာရိွေလာင္းေအာင္သန္းမွာ ေရေၾကာင္း အုပ္ခ်ဳပ္မႈ အရာရွိေလာင္း (Deck) ကုိ ေလွ်ာက္ျခင္းျဖစ္၍ အင္ဂ်င္နီယာ အရာရွိေလာင္း အၿဖစ္ကို လက္မခံႏုိင္ဘဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕ မေရာက္ခင္ ကပင္ ထြက္သြားခဲ့ပါသည္။)
အရာရိွေလာင္း ေက်ာ္သူမွာ စာေမးပြဲ မေအာင္သျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဂ်ဴနီယာ တပ္ဖြဲ႕ႏွင့္ ေျခာက္လဆက္၍ ေနရပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ အပတ္စဥ္ ၁/၆၃ မွ Senior Deck Cadet မ်ား ေက်ာင္းဆင္း ျပီးေသာအခါ ဆိပ္ၾကီးတြင္ ကုုန္သြယ္ ေရေၾကာင္း ဗိုလ္ေလာင္းတပ္ဖြဲ႕ (Mercantile Marine Cadets) စုစုေပါင္း (၁၈) ေယာက္ က်န္ခဲ့ ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တပ္ဖြဲ႕မွ (၁၂) ေယာက္၊ Senior Engine Cadets (၅) ေယာက္ ႏွင့္ အရာရိွေလာင္း ေက်ာ္သူတို႔ ျဖစ္ၾက ပါသည္။

တခါတြင္ ဗိုလ္ေလာင္း ရိပ္သာတြင္း အားကစားျပိဳင္ပြဲ က်င္းပသည္။ ပါဝင္ၾကေသာ တပ္ဖြဲ႕ငါး ဖြဲ႕မွာ

(၁) ကုုန္သြယ္ေရေၾကာင္း ဗိုလ္ေလာင္းတပ္ဖြဲ႕
(၂) DSA (6) Intake ေရတပ္ ဒုဗိုလ္ တပ္ဖြဲ႕
(၃) DSA (7) Intake ဗုိလ္ေလာင္း တပ္ဖြဲ႕
(၄) DSA (8) Intake ဗိုလ္ေလာင္း တပ္ဖြဲ႕
(၅) ေရတပ္ဗိုုလ္ေလာင္းတပ္ဖြဲ႕ ၁/၆၅ တို႕ ျဖစ္ၾကသည္။

ေဘာ္လီေဘာ ျပိဳင္ပြဲတြင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ကုုန္သြယ္ေရေၾကာင္း ဗိုလ္ေလာင္းတပ္ဖြဲ႕မွ ပထမ ရပါသည္။ ပါဝင္ေသာ သူမ်ားမွာ မ်ိဳးသိန္း၊ ထြန္းလင္းေမာ္၊ ေက်ာ္ဝင္း၊ ေမာင္ေမာင္ဖုန္း၊ ခ်စ္ေရႊ ႏွင့္ ရဲညြန္႔တို႕ ျဖစ္ၾကသည္။ စားပြဲတင္ တင္းနစ္ျပိဳင္ပဲြ တြင္လည္း ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အဖြဲ႕မွ Arthur Ghosh က ပထမ ျဖစ္ပါသည္။ ဒါတင္ မကပါ။ စစ္တုုရင္ ျပိဳင္ပြဲတြင္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ပဲ ဗုိလ္စြဲ ပါသည္။ ပထမရသူမွာ အပတ္စဥ္ ၁/၆၃ မွ အရာရိွေလာင္း ေက်ာ္သူ ၿဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ ကုုန္သြယ္ ေရေၾကာင္း ဗိုလ္ေလာင္း မ်ားသည္ကား ေရတပ္ ေလ့က်င့္ေရး ေက်ာင္းတြင္ ဤသုိ႔ ဤပုံ နာမည္ႀကီးမ်ား ၿဖစ္ခဲ့ ၾကပါသည္။ တပ္မေတာ္ ၾကည္း၊ ေရ၊ ေလ ျပိဳင္ပြဲ မ်ားတြင္လည္း တပ္မေတာ္ (ေရ) ကို ကိုုယ္စားျပဳ ပါဝင္ခဲ႕ ၾကသည္။

သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကုုန္သြယ္ေရေၾကာင္း ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားကုိ အမ်ားက ေအာက္ကလိအာ အၿဖစ္ ၿမင္ၾက ပါသည္။ ေရတပ္တြင္ ရွိစဥ္က ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ကုိ အရပ္သားမ်ား အျဖစ္ အျမင္ခံၾကရျပီး၊ ေက်ာင္းဆင္းျပီး ၾကယ္ငါးပြင့္ သေဘၤာလိုင္း ေရာက္ေသာအခါ တြင္လည္း ေရ တပ္မေတာ္၏ လူမ်ားဟု အထင္ခံ ၾကရ ျပန္ပါသည္။

ေက်ာင္းဆင္းၿပီးေနာက္ မ်ားမၾကာမီပင္ ေက်ာင္းဆင္း သြားေသာ ပထမအသုပ္ ၁/၆၃ မွ အရာရိွေလာင္းမ်ား ၾကယ္ငါးပြင့္ သေဘၤာမ်ားတြင္ စတင္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ၾကပါသည္။ ၾကဳံေတြ႕ခဲ့ရသည္မ်ားကား မေမ့ႏုိင္စရာ ၿဖစ္သည္။ သေဘၤာေပၚမွ ဘဝရွင္ မင္းၾတား ႀကီးမ်ား၏ ပညာေပးျခင္းကို ေကာင္းေကာင္းၾကီး ခံခဲ့ၾကရ ပါသည္။ ထုိ႔အတြက္ပင္ မဟုတ္မခံ အရာရိွေလာင္း ေအာင္ေသာင္း တစ္ေယာက္ အလုပ္ျပဳတ္သြားခဲ့ ရွာသည္။ ထုိ အျဖစ္အပ်က္၏ ေနာက္ပိုင္းတြင္မူ ၾကယ္ငါးပြင့္၏ ေလ့က်င့္ေရး သေဘၤာ ျဖစ္ေသာ ပုသိမ္ သေဘၤာတြင္ ေလ့က်င့္ေရး အရာရိွ အျဖစ္ ေရတပ္မေတာ္မွ ဗိုလ္မွဴး တစ္ေယာက္ကို တာဝန္ ေပးထား ေတာ့သည္။ ပထမဆံုး ေလ့က်င့္ေရး အရာရွိကား ဗိုလ္မွဴး ေက်ာ္ေမာင္ (ေနာင္ ရခိုုင္ျပည္နယ္ ျပည္သူ႕ ေကာင္စီဥကၠဌ) ၿဖစ္သည္။ ၁၉၆၆ မွ ၁၉၆၇ အထိ တာဝန္ယူ ခဲ့ပါသည္။ ထုိ႕ေနာက္ ဗိုလ္မႈး တင္ဦးႀကိဳင္က ၁၉၆၇ မွ ၁၉၆၈ အ ထိ ေလ့က်င့္ေရး အရာရွိ အၿဖစ္ တာဝန္ယူခဲ့ပါသည္။

ေၿပာရလွ်င္ ထုိစဥ္က ၾကယ္ငါးပြင့္ သေဘၤာမ်ားေပၚရိွ ျမန္မာအရာရိွမ်ားမွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အတြက္ သီးေမႊး ဌက္ေပ်ာသီးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ အျပင္က ဝါေသာ္လည္း အတြင္းတြင္ ျဖဴေနပါသည္။ ဆိုလိုသည္ကား အျပင္က ျမန္မာ ျဖစ္ေသာ္ၿငားလည္း ေဂၚရာစိတ္ အျပည့္အဝ ရိွသူမ်ား ျဖစ္ၾက ပါသည္။ အဂၤလန္ လက္မွတ္ကိုသာ အထင္ၾကီးၾကသူမ်ား ၿဖစ္ၾကသည္။ ႏြားေျခရာခြက္ထဲမွ ဖါးသူငယ္လို မိမိ ကိုယ္ကိုယ္သာ အထင္ႀကီး တတ္ေသာ ေရာဂါ စြဲကပ္ေနသူ ပုဂိၢဳလ္မ်ားလည္း ျဖစ္ၾက ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းဆင္း မ်ားထဲမွ အခ်ိဳ႕သည္ပင္ ထုိေရာဂါဆုိး ကူးစက္ျခင္း ခံၾကရ ပါသည္။ ယေန႔ေခတ္ အခ်ိန္အခါ အထိပင္ ထုိအေမြဆုိး ဘဝရွင္ မင္းၾတားႀကီး ေရာဂါ ရွင္သန္ ေနတုန္းပင္ ျဖစ္သည္။